ਯਾਰਿੜਆ ! - ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ

ਯਾਰਿੜਆ ! ਰੱਬ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ,

ਪੈਣ ਬਿਰ੍ਹੋਂ ਦੇ ਕੀੜੇ ਵੇ!
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਦੋ ਸੰਦਲੀ ਬੂਹੇ,
ਜਾਣ ਸਦਾ ਲਈ ਭੀੜੇ ਵੇ!
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਇਕ ਛੰਬ ਮਟੀਲਾ,
ਸਦਾ ਲਈ ਸੁੱਕ ਜਾਏ ਵੇ!
ਖਿੜੀਆਂ ਰੂਪ ਮੇਰੇ ਦੀਆਂ ਕੱਮੀਆਂ,
ਆ ਕੋਈ ਢੋਰ ਲਤੀੜੇ ਵੇ!
ਬੰਨ੍ਹ ਤਤੀਰੀ ਚੋਵਣ ਦੀਦੇ,
ਜਦ ਤੇਰਾ ਚੇਤਾ ਆਵੇ ਵੇ!
ਐਸਾ ਸਰਦ ਭਰਾਂ ਇਕ ਹਉਕਾ,
ਟੁੱਟ ਜਾਵਣ ਮੇਰੇ ਬੀੜੇ ਵੇ!
ਇਉਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਘਿਰ ਜਾਂ ਅੜਿਆ,
ਵਿਚ ਕਸੀਸਾਂ ਚੀਸਾਂ ਵੇ!
ਜਿਉਂ ਗਿਰਝਾਂ ਦਾ ਟੋਲਾ ਕੋਈ,
ਮੋਇਆ ਕਰੰਗ ਧਰੀੜੇ ਵੇ!
ਲਾਲ ਬਿੰਬ ਹੋਠਾਂ ਦੀ ਜੋੜੀ,
ਘੋਲ ਵਸਾਰਾਂ ਪੀਵੇ ਵੇ!
ਬੱਬਰੀਆਂ ਬਣ ਰੁਲਣ ਕੁਰਾਹੀਂ,
ਮਨ-ਮੰਦਰ ਦੇ ਦੀਵੇ ਵੇ!
ਆਸਾਂ ਦੀ ਪਿਪਲੀ ਰੱਬ ਕਰਕੇ
ਤੋੜ ਜੜ੍ਹੋਂ ਸੁੱਕ ਜਾਏ ਵੇ!
ਡਾਰ ਸ਼ੌਂਕ ਦੇ ਟੋਟਰੂਆਂ ਦੀ,
ਗੋਲ੍ਹਾਂ ਬਾਝ ਮਰੀਵੇ ਵੇ!
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਹਰ ਇਕ ਹਸਰਤ,
ਬਨਵਾਸੀ ਟੁਰ ਜਾਵੇ ਵੇ!
ਨਿੱਤ ਕੋਈ ਨਾਗ ਗਮਾਂ ਦਾ-
ਮੇਰੀ ਹਿੱਕ ‘ਤੇ ਕੁੰਜ ਲਹੀਵੇ ਵੇ!
ਬੱਝੇ ਚੌਲ ਉਮਰ ਦੀ ਗੰਢੀ,
ਸਾਹਵਾਂ ਦੇ ਡੁੱਲ੍ਹ ਜਾਵਣ ਵੇ,
ਚਾੜ੍ਹ ਗਮਾਂ ਦੇ ਛੱਜੀਂ ਕਿਸਮਤ,
ਰੋ ਰੋ ਰੋਜ਼ ਛਟੀਵੇ ਵੇ!
ਐਸੀ ਪੀੜ ਰਚੇ ਮੇਰੇ ਹੱਡੀਂ,
ਹੋ ਜਾਂ ਝੱਲ-ਵਲੱਲੀ ਵੇ!
ਤਾਂ ਕੱਕਰਾਂ ‘ਚ ਭਾਲਣ ਦੀ,
ਮੈਨੂੰ ਪੈ ਜਾਏ ਚਾਟ ਅਵੱਲੀ ਵੇ!
ਭਾਸ਼ਣ ਰਾਤ ਦੀ ਹਿੱਕ ‘ਤੇ ਤਾਰੇ,
ਸਿੰਮਦੇ ਸਿੰਮਦੇ ਛਾਲੇ ਵੇ!
ਦਿੱਸੇ ਬਦਲੀ ਦੀ ਟੁਕੜੀ-
ਜਿਉਂ ਜ਼ਖਮੋਂ ਪੀਕ ਉਥੱਲੀ ਵੇ!
ਸੱਜਣਾਂ ਤੇਰੀ ਭਾਲ ‘ਚ ਅੜਿਆ,
ਇਉਂ ਕਰ ਉਮਰ ਵੰਞਾਵਾਂ ਵੇ!
ਜਿਉਂ ਕੋਈ ਵਿਚ ਪਹਾੜਾਂ ਕਿਧਰੇ,
ਵੱਗੇ ਕੂਲ੍ਹ ਇਕੱਲੀ ਵੇ!
ਮੰਗਾਂ ਗਲ ਪਾ ਕੇ ਬਗਲੀ,
ਦਰ ਦਰ ਮੌਤ ਦੀ ਭਿੱਖਿਆ ਵੇ!
ਅੱਡੀਆਂ ਰਗੜ ਮਰਾਂ ਪਰ ਮੈਨੂੰ,
ਮਿਲੇ ਨਾ ਮੌਤ ਸਵੱਲੀ ਵੇ!

…………………………………. - ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ