ਕਲ-ਵਲ ਕਲ-ਵਲ ਸਤਲੁਜ ਵਗਦਾ
ਹੋਇਆ ਮਨ ਗੰਭੀਰ
ਵਧ ਵਧ ਅੱਗੇ ਰਾਹ ਕੋਈ ਲਭਦਾ
ਰੋਕਾਂ, ਰੋਹੀਆਂ ਚੀਰ.
ਕਲ-ਵਲ ਕਲ-ਵਲ ਵਗੇ ਬਿਆਸਾ
ਖੁਰ ਖੁਰ ਜਾਂਦੈ ਤੀਰ
ਗ਼ਮ ਦਾ ਭਰਿਆ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਸਾ
ਲੁਛ ਲੁਛ ਜਾਂਦੈ ਨੀਰ.
ਕਲ-ਵਲ ਕਲ-ਵਲ ਵਗਦੀ ਰਾਵੀ
ਵੰਡੀਆਂ ਪਈ ਮੇਰੀ ਧਰਤ ਸੁਹਾਵੀ
ਕੂਕੇ ਹੋ ਦਿਲਗੀਰ.
ਕਲ-ਵਲ ਕਲ-ਵਲ ਤੋਰ ਝਨਾਂ ਦੀ
ਹਿੱਕ ਵਿਚ ਖੁਭਿਆ ਤੀਰ
ਕੂੰਜ ਵਾਂਗ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀ ਜਾਂਦੀ
’ਇਕ ਰਾਂਝਾ ਇਕ ਹੀਰ’.
ਕਲ-ਵਲ ਕਲ-ਵਲ ਸ਼ੂਕੇ ਜਿਹਲਮ
ਆਪੇ ਘੜ ਤਕਦੀਰ
ਦਿਲਾਂ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਵਿਛੜੇ ਮਹਿਰਮ
ਇਕ ਦਿਨ ਮਿਲਣ ਅਖੀਰ.
........................................- ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਧੀਰ
No comments:
Post a Comment