ਇਕ ਚੁੱਪ - ਜਗਮੋਹਨ ਸਿੰਘ

ਇਕ ਚੁੱਪ
ਸੌ ਦੁੱਖ.

ਹਿੰਮਤ ਪਸਤ
ਮਨ ਰੋਗ-ਗ੍ਰਸਤ.

ਬੰਦਾ ਲਾਚਾਰ
ਅੰਦਰੋਂ ਧਿਰਕਾਰ.

ਹਾਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ
ਚਿੱਤ ਉਦਾਸ.

ਬੰਦਾ ਨਿੰਮੋਝੂਣਾ
ਕੱਦ ਊਣਾ-ਊਣਾ.

ਪੜ੍ਹਿਆ ਵਿਅਰਥ
ਜੀਣਾ ਬੇਅਰਥ.

ਆਤਮਾ ਤੇ ਬੋਝ
ਪਲ-ਪਲ ਦੀ ਮੌਤ.

ਨੇਰ੍ਹੇ ਦਾ ਪਸਾਰ
ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀ ਹਾਰ.

ਇਕ ਚੁੱਪ
ਸੌ ਦੁੱਖ.

.......................ਜਗਮੋਹਨ ਸਿੰਘ

Note: "ਇੱਕ ਚੁਪ ਸੌ ਸੁੱਖ" ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਪ੍ਰਚਲਤ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਉਲਟਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਮੈਂ ਇਹ ਕਵਿਤਾ ੧੯੮੪ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲਿਖੀ ਸੀ. ਉਹਨਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਤਕਰੀਬਨ ਸਾਰੇ ਦਾਨਿਸ਼ਮੰਦਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹਾਂ ਤੇ ਤਾਲੇ ਲਟਕੇ ਹੋਏ ਸਨ. ਤੁਸੀਂ ਜੋ ਠੀਕ ਸਮਝਦੇ ਸੀ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਦੇ. ਇਹ ਕਵਿਤਾ, ਅਜਿਹੀ ਚੁੱਪ ’ਚੋਂ ਉਪਜੀ ਮਾਨਸਿਕ ਯਾਤਨਾ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੈ. ਚੁੱਪ ਰਹਿਣ ਲਈ ਭਾਰੀ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿਚ ਇਹ ਚੁੱਪ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ. ਇਹ ਇਸ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਹੈ.

English Translation by the poet himself

Silence just once
Painful moments hundreds of them

Loss of courage just once
Mind sickens for all times to come

Feeling of helplessness prevails
Inner self is pained and wails

A Loser’s mentality
Despair sets in, Happiness - a casualty

Persona gets dejected and disorganized
Mental Level low, gets downsized

Learning is rendered wasteful
Life loses meaning, living distasteful

Conscience bears load
Death at each moment,pain untold

Darkness gains ground and brims
Light Suffers loss and dims

...................................Jagmohan Singh