ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਸੋਚ ਦੀ ਆਹਟ ਹਾਂ
ਤੇਰੀ ਜੁੰਬਿਸ਼ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹਾਂ
ਤੇਰੀ ਮੁਸਕਾਨ ਵਿਚ ਖੁਰੀ ਹੋਈ ਘਟਨਾ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿਚ ਵਿਛਣ ਵਾਸਤੇ ਸਥਾਨ ਹਾਂ
ਮੈਂ ਭਰਮ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ’ਚ ਰੇਤ ਦਾ ਬਣਿਆ
ਜਦ ਜ਼ਰਾ ਪੈਰ ਹਿਲਾਏਂਗੀ
ਮੈਂ ਭੁਰ ਜਾਵਾਂਗਾ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਘਰ ਦੀ ਤੜਫ਼ ਨੂੰ ਹੀ ਘਰ ਸਮਝੀਂ
ਜੋ ਵੀ ਚਿਣ ਚਿਣ ਕੇ ਉਸਾਰਾਂਗੇ ਘਰ ਹੋ ਜੂ
ਤੂੰ ਗਾਉਂਦੀ ਭਾਫ਼ ਦੀ ਗੁੱਛੀ ਏਂ
ਜਿਵੇਂ ਖ਼ੁਦ ’ਚ ਗਵਾਚੀ ਹੋਵੇਂ
ਤੂੰ ਰਸਤਿਆਂ ਦੀ ਮਹਿਕ
ਧੂੜ ਵਿਚ ਰਸਿਆ ਚਾਨਣ
ਮੈਂ ਉਗ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਕਿਸੇ ਸਿੰਜੀ ਹੋਈ ਰੇਤ ਦੇ ਵਿਚ
ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਲਗਰ-ਲਗਰ ਖਿੜਦੀ ਸਵੇਰ ਦੀ ਏਂ ਗੂੰਜ.
........................................................................... - ਪਾਸ਼
No comments:
Post a Comment