ਸਿੱਖ ਸੀ ਜੈਤਾ
ਗੁਰੂ ਦੇ ਧੜੋਂ ਲੱਥੇ ਸੋਚ-ਸਰੋਤ
ਸੀਸ ਨੂੰ
ਰਾਜਧਾਨੀ ਰੁਲ਼ਣ ਨਾ ਦਿੱਤਾ
ਮੋਹ ਪੁਗਾਇਆ
ਗੁਰਧਾਨੀ ਵੱਲ ਧਾਇਆ
ਨੇਰ੍ਹੀ ਨੇਰ੍ਹ ਤੇ ਹਕੂਮਤੀ ਪਹਿਰੇ ਚੀਰ ਕੇ ਦੱਸਿਆ
ਕਿ ਜੇਤੂ ਹੋਣਾ ਕੀ ਹੁੰਦਾ
ਸਿੰਘ ਬਣ ਕੇ ਜੈਤਾ
ਜੀਵਨ ਸਿੰਘ ਹੋਇਆ
ਗੁਰੂ ਦਾ ਲਾਡਲਾ
ਗੁਰੂ ਦੇ ਲਾਡਲਿਆਂ ਸੰਗ ਨਿੱਤਰਿਆ
ਕਹਿੰਦਾ :
ਗੁਰੂ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਹੈ
ਬੇਦਿਲੀ ਕੂੜ ਜਬਰ ਤੇ ਅਨਿਆਂ ਨੂੰ
ਮਾਰਨ ਲਈ ਲੜਾਂਗਾ
ਇਹ ਰਹਿਣਗੇ ਜਾਂ ਮੈਂ ਰਹਾਂਗਾ
ਮੌਤ ਦੀ ਬਾਂਹ ’ਚ ਬਾਂਹ ਪਾ ਨੱਚਿਆ
ਅੱਖਾਂ ’ਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ ਤੱਕਿਆ
ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ
ਕਿ ਸਿੰਘ ਲਈ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅਰਥ ਕੀ ਹੁੰਦਾ
ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਮਾਰੀ
ਪੁੱਛੇ ਮੌਤ ਵਿਚਾਰੀ
ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ
ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਨਾਂ ਬਦਲ ਕੇ
ਸ਼ਹੀਦੀ ਰੱਖਾਂ ?
ਪਰ ਮੈਂ ਨਾ ਜੈਤਾ ਨਾ ਜੀਵਨ
ਨਾ ਪਰੇਮੀ ਨਾ ਜੇਤੂ
ਨਾ ਲਾਡਲਾ ਨਾ ਲੜਾਕੂ
ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ਤੋਂ ਦੂਰ
ਨਾਖੁਸ਼
ਨਾਂਮਾਤਰ ਖੁਸ਼
ਜਾਂ ਬਣਾਉਟੀ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ
ਸੋਚਦਾ ਕੁਛ
ਕਹਿੰਦਾ ਕੁਛ
ਤੇ ਕਰਦਾ ਕੁਛ ਹਾਂ
ਬੱਸ ਪੀਂਦਾ ਖਾਂਦਾ
ਤੱਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਸਹਿਣ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ
ਨਾਂ ਕੀ ਏ
ਨਾਂ ਨਾਲ ਸਿੰਘ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਨਹੀਂ
ਕੀ ਫਰਕ ਪੈਂਦਾ
............................. - ਜਸਵੰਤ ਜ਼ਫ਼ਰ
No comments:
Post a Comment