ਉਹ
ਸਦਾ ਔਗਣਾਂ ਕਰ ਕੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਡੁਹਾਗਣ
ਕਈ ਵਾਰ ਸੁਆਦ ਬਦਲਣ ਲਈ
ਰੱਦ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ !
ਇਸ ਡੁਹਾਗਣ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ
ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਸੰਗ ਹੇਤ
ਉਹ ਤਾਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਪਛਾਣਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ
ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਉਤਲੀ ਚੁੰਨੀ ਦਾ ਰੰਗ !
ਹਰ ਕਾਰਜ ਵਿਚ ਉਹਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਏ
ਕਿ ਉਹ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕੁਝ ਵੀ
ਉਹ ਤਾਂ ਹੈ ਬੱਸ ਲਾਗਣ-
ਜੋ ਉਹਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਏ
ਸ਼ਗਨਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਸਿਰੋਂ ਵਾਰਿਆ ਹੁੰਦਾ ਏ !
ਡੁਹਾਗਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਏ ਐਸਾ ਮਕਾਨ !
ਜੋ ਹੈ ਤਾਂ ਸੁਹਣਾ, ਮਜ਼ਬੂਤ, ਕੀਮਤੀ
ਪਰ ਛੱਤਾਂ ਤੇ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਾਲੇ-
ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੇ ਜੰਮ ਜਾਂਦੀ ਏ ਧੂੜ
ਫਿੱਟ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਪਰਦਿਆਂ ਦੇ ਰੰਗ
ਬੱਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਕਦੇ ਸ਼ੁਭ ਪ੍ਰਭਾਤ
ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਕਦੇ ਕੋਈ ਹੁਸੀਨ ਸ਼ਾਮ !
ਕਈ ਵਾਰ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ’ਚ ਪਿਆ
ਦਾਨਪਾਤਰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ ਉਹ
ਕੋਈ ਉਸ ਵਿਚ ਦਾਨ,
ਕੋਈ ਭਿੱਖਿਆ
ਤੇ ਕੋਈ ਘਟੀਆ ਜੁਮਲਾ ਲਿਖ ਕੇ ਪਾ ਜਾਂਦਾ ਏ
ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਵੇਖਦੀ ਏ
ਕੋਈ ਫੁੱਲਾਂ ਭਰਿਆ ਬਾਗ
ਤਾਂ ਉੱਗ ਆਉਂਦੀ ਏ
ਆਪਣੇ ਵੀਰਾਨੇ ਵਿਚ ਵੀ
ਭਾਵੇਂ ਹੁੰਦੀ ਏ ਕੋਈ ਕੈਕਟਸ ਉਹ !
ਦੁੱਖ-ਸੁੱਖ ਤੋਂ ਖਾਲੀ
ਦਰਿਆ ’ਚ ਡੁੱਬੀ
ਪਰ ਪਾਣੀ ਦੀ ਛੁਹ ਤੋਂ
ਵਾਂਝੀ ਹੁੰਦੀ ਏ ਡੁਹਾਗਣ !
......................................... - ਪਾਲ ਕੌਰ
No comments:
Post a Comment