ਸਾਵੇ ਸਾਵੇ ਘਾਹ ਉਤੇ
ਗਊਆਂ ਤੇ ਮੱਝੀਆਂ ਦਾ ਚਰਨਾਂ.
ਸਿਰ ਆਪਣੇ ਨੀਵੇਂ ਕੀਤੇ
ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਚੁੱਪ-ਚੁਪੀਤੇ
ਚੁਗਣਾ ਤੇ ਰਜਣਾ ਤੇ ਨਸਣਾ.
ਦੇਖ ਦੇਖ ਮੁੜ ਲੋਚਾਂ
ਮੈਂ ਪਸ਼ੂ ਥੀਂਣ ਨੂੰ
ਆਦਮੀ ਬਣ ਬਣ ਥੱਕਿਆ.
ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਕਿਹੇ ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਕੰਮ ਸਾਰੇ,
ਤੇ ਸੁਹਣੀਆਂ ਬੇ-ਜ਼ਿਮੇਵਾਰੀਆਂ,
ਘਾਹ ਖਾਣਾ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੇਣਾ
ਕਿਹਾ ਕੋਮਲ ਜਿਹਾ ਹੁਨਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੁਪਾਇਆਂ ਦਾ.
ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਨੱਸਣਾ,
ਦੁਮ ਉਪਰ ਨੂੰ ਮੋੜ ਕੇ
ਖੁਸ਼ੀ ’ਚ ਚੱਕਰ ਦੇ, ਉਤਾਂਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਦਣਾਂ
ਤੇ ਨੱਸਣਾਂ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਅਗਾਂਹਾਂ ਨੂੰ
ਸਿੰਙਾਂ ਤੇ ਉਲਾਰਨਾ ਜਿਹੜਾ ਅੱਗੇ ਆਏ ਕੋਈ.
ਬਸ ! ਇਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਕੰਮਾਂ ਲਈ
ਮਾਲਕ ਦੇ ਹੱਥ ਦੀਆਂ ਥਾਪੜੀਆਂ
ਤੇ ਵੱਡੀਆਂ ਵੱਡੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ
ਲ਼ੂੰ ਕੰਡੇ ਖੜੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ.
ਮੁੜ ਮੁੜ ਲੋਚਾਂ ਪਸ਼ੂ ਥੀਣ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਆਦਮੀ ਬਣ ਬਣ ਥੱਕਿਆ.
.............................. - ਪ੍ਰੋ. ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ
No comments:
Post a Comment